ประวัติภูเก็ต

ภูเก็ต เป็นเกาะใหญ่ที่สุดของประเทศไทย ตั้งอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ 862 ก.ม. เป็นเกาะเดียวที่มีฐานะเป็นจังหวัด คำว่าภูเก็ตมาจาก "ภูเก็จ" ซึ่งมีความหมายว่าภูเขาแก้ว ได้รับสมญานามว่า มุกงามของไทย เป็นเกาะที่มีชื่อเสียงมาแต่โบราณ เคยเป็นดินแดนแห่งเศรษฐีเหมืองแร่ดีบุก มีแร่ดีบุกมากที่สุดในประเทศไทย ซึ่งการขุดแร่ดีบุกที่ภูเก็ต มีประวัติความเป็นมากว่า 500 ปีแล้ว นอกจากนี้ยังมีการ ปลูกยางพารา ทำสวนมะพร้าว สวนผลไม้ และทำการประมง ในตัวเมืองภูเก็ตยังสามารถพบตึกสมัยเก่าแบบยุโรปที่ยังคงได้รับการอนุรักษ์ ไว้

ภูเก็ต เป็นเกาะที่สวยงาม มีชายทะเลและขุนเขาที่เหมาะแก่การท่องเที่ยวเป็นอย่างยิ่ง มีเกาะบริวารรายรอบถึง 39 เกาะ มีพื้นที่ 543 ตร.กม. มีอาณาเขตเขตติดต่อกับ จ.พังงาทางด้านทิศเหนือที่ช่องปากพระซึ่งกว้างประมาณ 490 เมตร มีสะพานสารสินเชื่อมระหว่างท่าฉัตรชัยของภูเก็ตกับท่านุ่นของพังงายาว 660 เมตร

ประชากรของ จ.ภูเก็ตส่วนใหญ่เป็นคนไทย นอกนั้นเป็นชาวมลายู แขก ซิกซ์ ปาทานกลิงค์กรูซ่า ชาวเล และชาวต่างชาติอื่นๆ ภาษาที่ใช้ในภูเก็ตมี 2 ภาษา คือ ภาษาไทย ซึ่งใช้ในราชการเป็นภาษากลาง และภาษาท้องถิ่น ซึ่งเป็นภาษาปักษ์ใต้ที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง อาชีพของพลเมืองในด้านการเกษตรส่วนใหญ่ทำสวนยางพารา สวนมะพร้าว สวนผลไม้

อาณาเขต

ทิศเหนือ

จรดช่องปากพระ จ.พังงา เชื่อมโดยสะพานสารสินและสะพานท้าวเทพกษัตริย์

ทิศใต้

จรดทะเลอันดามัน มหาสมุทรอินเดีย

ทิศตะวันออก

จรดทะเลเขต จ.พังงา

ทิศตะวันตก

จรดทะเลอันดามัน มหาสมุทรอินเดีย

ภูมิอากาศ

ภูเก็ต มีภูมิอากาศแบบฝนเมืองร้อน มีลมพัดผ่านตลอดเวลา อากาศอบอุ่นและชุ่มชื้นตลอดปี มี 2 ฤดู คือ ฤดูร้อนและฤดูฝน ฤดูฝนเริ่มเดือนพฤษภาคม - ปลายเดือนตุลาคม ฤดูร้อนเริ่มประมาณเดือนพฤศจิกายน - เดือนเมษายน อุณหภูมิโดยเฉลี่ยสูงสุดประมาณ 33 องศาเซลเซียส ต่ำสุด 23 องศาเซลเซียส ช่วงที่อากาศดีที่สุด อยู่ในช่วงเดือนพฤศจิกายน - เมษายน ซึ่งเป็นช่วงที่ไม่มีฝน ท้องฟ้าแจ่มใส อุณหภูมิประมาณ 31 องศาเซลเซียส

การปกครอง

จังหวัดภูเก็ต แบ่งการปกครองออกเป็น 3 อำเภอ คือ อำเภอเมือง อำเภอถลาง และอำเภอกะทู้